the best content

سوکرالوز (به انگلیسی: Sucralose) با فرمول شیمیایی C12H19Cl3O8 یک ترکیب شیمیایی با شناسه Pubcom 71485 است. جرم مولی آن 397.64 گرم بر مول است. سوکرالوز (1،4،6-تری کلرو گالاکتوز ساکارز) تنها شیرین کننده بدون کالری است که از شکر به دست می آید و 600 برابر شیرین تر از شکر است. جایگزینی 3 مولکول کلر باعث می شود سوکرالوز تجزیه نشود و مانند قند متابولیزه نشود. به همین دلیل بدون تغییر و سریع از بدن عبور می کند و ماده ای بی اثر و بی خطر محسوب می شود. (مدت آموزش 20 سال می باشد).

سوکرالوز توسط Tate & Lyle در سال 1976 کشف شد و در سال 1998 توسط FDA تایید شد و در حال حاضر در 80 کشور از جمله ایالات متحده، کانادا و استرالیا برای غذاهای جامد و نوشیدنی استفاده می شود.

این ماده به راحتی در آب حل می شود و به دلیل پایداری خوب می توان از آن در آشپزی استفاده کرد.

سازمان هایی که سوکرالوز توسط آنها تایید شده است:

1- سازمان غذا و داروی ایالات متحده در سال 1998 (FDA)

2- JECFA (کمیته مشترک FAO-WHO Expert Additives Food Additives) در سال 1999.

3- کمیته علمی اروپا در مورد غذا در سال 2000 (SCF)

4- سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA)

دو ماده اصلی در کوره آهن قراضه و آهن اسفنجی است، ابتدا مقداری آهن قراضه را وارد کوره می کنند و با ایجاد قوس الکتریکی آن را ذوب می کنند، سپس آهن اسفنجی را وارد کوره می کنند.

خواص فیزیکی قراضه تاثیر مهمی بر فرآیند ذوب در کوره های قوس الکتریکی دارد.

انتخاب اشتباه می تواند منجر به شکستن الکترودها یا سرریز فولاد مذاب یا حتی انفجار شود.

در عمل سعی می کنیم از انواع قراضه در کوره استفاده کنیم تا عیوب را به حداقل برسانیم و عملکرد کوره را بهینه کنیم.

علاوه بر مواد خام آهنی که قسمت اعظم شارژ کوره قوس الکتریکی را تشکیل می‌دهند، به مواد دیگری مانند مواد کمکی ذوب، مولدهای سرباره، روان‌کننده‌ها یا موادی برای آلیاژ کردن یا تنظیم ترکیب نهایی مذاب مورد نیاز است که گاهی اوقات کربن را به آن اضافه می‌کنند.

آنالیز ذوب نهایی را تنظیم کنید یا مقدار کربن ذوب را افزایش دهید.

چگالی فولاد بسته به ترکیب آلیاژ آن متفاوت است، اما معمولاً بین 7750 تا 8050 کیلوگرم بر متر مکعب است.

حتی در محدوده کوچکی از غلظت‌های مخلوط آهن و کربن که فولاد را تشکیل می‌دهند، چندین ساختار متالورژیکی مختلف می‌توانند با خواص بسیار متفاوت تشکیل شوند. درک چنین ویژگی هایی برای تولید فولاد با کیفیت ضروری است. در دمای اتاق، پایدارترین شکل آهن خالص، ساختار (BCC) به نام آهن آلفا (α) است. این فلز نسبتا نرم تنها می تواند غلظت کمی از کربن را در خود حل کند. حداکثر 0.005? در 0 درجه سانتیگراد و 0.021? (درصد وزن) در 723 درجه سانتیگراد

در جنگل داری به قسمت داخلی و غیر زنده ساقه درخت که استحکام بیشتری به آن می دهد، چوب صنوبر می گویند. به همین ترتیب قسمت بیرونی ساقه درخت متشکل از سلول های زنده که آب را به قسمت های بالاتر درخت می رساند نامیده می شود. چوب صنوبر.

درونی شدن همه درختان بعد از سن مشخصی اتفاق می افتد که بستگی به نوع گونه درخت دارد، اما برخی درختان دارای چوب داخلی نامشخص هستند، یعنی. قسمت تیره تری در تنه یا قلب درخت دیده نمی شود، مانند برخی از گونه های خانواده صنوبر، توسکا، بید یا خولان برخی از درختان سوزنی برگ مانند زربین، ساروناز و سرو شیراز [2] خواص بهتری در چوب داخلی دارند. چوب بیرونی که اغلب به دلیل تجمع مواد استخراجی تیره می شود و دوام طبیعی چوب را افزایش می دهد و در نتیجه کمتر مورد حمله قارچ ها و سایر عوامل تخریب کننده چوب قرار می گیرد.

چوب (به انگلیسی: Wood)، از نظر گیاه شناسی، قسمت سخت و جامد زیر پوست ساقه درخت یا سایر گیاهان چوبی است که به صورت بافت آوندی وجود دارد.

اگرچه معمولاً اعتقاد بر این است که چوب فقط در درختان و درختچه ها یافت می شود، از نظر علمی در همه گیاهان آوندی وجود دارد. کانال های زیر را می توان در درخت مشاهده کرد:

بافت چوب یا کانال های چوبی که شیره خام، آب و نمک های معدنی محلول را از ریشه به برگ ها و جوانه های هوایی منتقل می کند.

یک ظرف زهکشی یا کانالهای آزاد که از طریق آن غذای آماده شده برای برگها (شیره تولید شده) در محلول برای تغذیه بقیه گیاه گردش می کند.

کانال های چوبی توسط سلول های مرده و دیواره های چوبی تشکیل می شوند.

در هر دو مورد، پروتوپلاسم (بخش زنده سلول) ظاهر می شود و دیواره ها با رسوب لیگنین (که سختی چوب است) بزرگ می شوند.