the best content

اگر آب لیمو را هر روز صبح با استفاده از پنبه به پوست بمالید، عموماً در روشن شدن رنگ و تقویت و آرامش آن مؤثر است. همچنین می توان از آن برای تقویت ناخن ها و نرم شدن دست ها استفاده کرد. اگر پوست لیمو روی دندان ها مالیده شود رنگ آن ها سفید می شود و دلیل آن وجود اسید خورنده خاصی به نام اسید سیتریک است.

هر چند روز یک بار کمی آهک (یا لیموترش سبز) در دست خود فشار دهید تا زمانی که به آن برسد. کم کم نرم می شود بعد از این کار بسته به اندازه لیمو آن را به دو یا چهار قسمت تقسیم کنید و زیر بغلتان بگذارید و حداقل بعد از 10 دقیقه بوها از بین می رود و می توانید دوش بگیرید. این کار برای بوی نامطبوع بین پاها (ناحیه شرمگاهی) و همچنین قسمتی از پا که در کفش می پوشیم و سفید شدن پوست این قسمت های بدن کاربرد بی نظیری دارد. لازم به ذکر است که هر چه آب لیمو بیشتر روی پوست بماند در از بین بردن جوش های سر سیاه این نواحی موثرتر است. همچنین می توانید شب ها آب لیمو را روی پوست این قسمت های بدن بمالید و صبح روز بعد دوش بگیرید.

از این گیاه در طب سنتی برای درمان روماتیسم، نقرس، نفخ، یرقان، چاقی، سرماخوردگی، التهاب، آفتاب سوختگی، مالاریا و خون دماغ استفاده می شود. همچنین به صورت موضعی در رفع التهاب دهان و زبان، آفات و شکنندگی ناخن موثر است. علاوه بر این، اسانس لیمو که از پوست آن استخراج می شود دارای خواص ضد باکتری، ضد عفونی کننده و کاهش دهنده فشار خون است. آهک در طب سنتی هند برای درمان سوزش سر دل استفاده می شود. قطره های خوراکی حاصل از روغن این گیاه به دلیل وجود لیمونن و سیترال [3] در آهک باعث کاهش فشار خون و بهبود افسردگی می شود. ترکیبات ترپن موجود در اسانس لیمو از جمله لیمونن باعث کاهش فشار خون می شود. لیمونن و متابولیت های آن اثر گشاد کنندگی عروق دارند و در نتیجه منجر به کاهش فشار خون می شوند. تغییرات اکسیداتیو "LDL" توسط رادیکال های آزاد اولین رویداد مهم در پاتوژنز آترواسکلروز است. اسانس لیمو با ترکیباتی مانند سیترال، لیمونن و لینالول دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است و بنابراین با جلوگیری از اکسیداسیون «LDL» از تشکیل پلاک در دیواره عروق خونی و در نتیجه از بروز بیماری های قلبی عروقی و فشار خون جلوگیری می کند.

مطالعات انجام شده با آنتاگونیست‌ها و آگونیست‌ها در گیرنده‌های مختلف مانند گیرنده‌های بنزودیازپین، سروتونین، آدرنالین و دوپامین، و همچنین با استفاده از آزمایش‌های رفتاری، نشان داده‌اند که اثر ضد افسردگی اسانس لیمو اساسی است. مسیر سروتونرژیک به ویژه با گیرنده "5-HT1A" مرتبط است. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل میزان انتقال دهنده های عصبی در نواحی مختلف مغز نشان می دهد که اسانس لیمو احتمالاً فعالیت ضد افسردگی خود را با تغییر سیستم های دوپامینرژیک و سروتونرژیک اعمال می کند.

لیمو ترش یا به اختصار لیمو میوه درخت لیمو و مرکبات است. اگرچه از پوست و گوشت لیمو در پخت و پز استفاده می شود، لیمو بیشتر برای آب آن کشت می شود. لیمو حاوی مقدار زیادی اسید سیتریک است که طعم ترش آن را تعیین می کند [1] در واقع لیموترش درختچه ای است که ارتفاع آن به چهار متر می رسد و کشت آن فقط در مناطق گرمسیری (آب و هوای مدیترانه ای) امکان پذیر است. شاخه های آن دراز و برگ های آن پهن، سبز مات و بیضی شکل است. ساقه ها تمیز و کمی بالدار هستند. گلهای آن در داخل سفید و بیرون ارغوانی است. آنها بسیار معطر هستند. گلدهی آن عملاً پیوسته است (لیمو تنها درختی است که تقریباً همیشه میوه، گل و برگ دارد). میوه های آن بیضی شکل است که در اواخر پاییز و اوایل زمستان آبدارتر است.

مرکز تنوع سرده مالوس در ترکیه شرقی است.

شاید درخت سیب قدیمی‌ترین درخت کاشته شده باشد، و میوه‌هایش از طریق گزینش در طول هزاران سال اصلاح شده‌اند.

یافتن سیب‌های کوچک در قزاقستان، در سال 328 قبل از میلاد را، به اسکندر نسبت داده‌اند.

سیب‌هایی که او به مقدونیه بازآورد ممکن است جد ساقه‌های زیرزمینی کوتاه باشند.

سیب‌های زمستانی، که در اواخر پاییز چیده شده و در درجه حرارت بالای انجماد ذخیره می‌شوند، هزاران سال غذای مهمی در آسیا و اروپا بوده‌اند.

سیب، در سده هفدهم توسط مهاجران به آمریکای شمالی آورده شد.

و نخستین باغ میوه? قاره آمریکای شمالی در بوستون توسط کشیش ویلیام بلکستون در سال 1625 کاشته شد. تنها سیب بومی آمریکای شمالی سیب کرب است که زمانی سیب روستایی نامیده می‌شد. سیب‌های مختلف که به شکل دانه از اروپا آورده شده بودند هم در مسیرهای حرکت تاجران بومی آمریکایی کاشته می‌شدند، و هم در مزارع استعماری گسترش یافتند. در سال 1845، کاتالوگی از یک محل نگهداری سیب‌ها در آمریکا، 350 نوع متفاوت از «بهترین سیب‌ها» را تبلیغ می‌کرد؛

چنین چیزی ازدیاد انواع جدید را در اوایل سده نوزدهم در آمریکای شمالی نشان می‌دهد. در سده بیستم پروژه‌های آبیاری در واشنگتن شرقی شروع شد و موجب شد صنعت چند میلیارد دلاری میوه گسترش یابد و محصول اصلی این صنعت سیب بود.

تا سده بیستم، کشاورزان سیب‌هایشان را در طول زمستان برای استفاده? خودشان یا فروش، در زیرزمین‌های ضد سرما ذخیره می‌کردند. توانایی حمل و نقل پیشرفته سیب‌های تازه، به وسیله? قطار و از طریق جاده، جایگزین نیاز به ذخیره‌سازی شد.

در سده بیست ویکم، ذخیره‌سازی درازمدت محبوبیت یافت، چرا که از امکانات محیط کنترل‌شده برای تازه نگه داشتن سیب در طول سال استفاده می‌شد. مکان‌های با محیط کنترل‌شده، از رطوبت بالا، اکسیژن کم، و سطح کنترل‌شده? دی‌اکسید کربن برای حفظ تازگی میوه بهره می‌گیرند.

در سال 2010، گروهی بین‌المللی از دانشمندان با همکاری ژنومیست‌های گلکاری و باغبانی دانشگاه ایالتی واشنگتن، ژنوم کامل سیب را با استفاده از سیب زرد رمزگشایی کردند. سیب حدود 57?000 ژن دارد که بیشترین تعداد ژن از میان گیاهانی بوده که ژنومشان تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته‌است.ژن‌های سیب بیشتر از انسان (حدود 30?000 ژن) هستند.

این یافته جدید در مورد ژنوم سیب در شناخت ژن‌ها و شناسایی ژن‌های گوناگون مؤثر در مقاومت گیاه در برابر بیماری‌ها و خشکسالی و دیگر مشخصات دلخواه به دانشمندان کمک خواهد کرد. علاوه بر شناسایی ژن‌های دارای این مشخصات، شناخت ژن‌ها به دانشمندان اجازه خواهد داد هنگام پرورش سیب انتخاب‌های آگاهانه‌تری داشته باشند. رمزگشایی ژنوم همچنین نشات یافتن سیب‌های اهلی از مالوس سیورسی را که مدت طولانی در مجامع علمی مورد بحث بود – اثبات کرد.