با محدودیت‌های دولت بر صنعت فناوری، تمرکز بر احتکار طلا و تنش‌ها با تایوان، به نظر می‌رسد شاخص بورس و یوان چین بیشتر در حال سقوط هستند و ارزش خود را از دست می‌دهند. اقتصاد چین یک اقتصاد بازار سوسیالیستی مختلط است که عمدتاً مبتنی بر سازمان‌های اقتصادی دولتی است، اما به شرکت‌های خصوصی متعدد و سرمایه‌گذاری خصوصی نامحدود اجازه فعالیت و رشد می‌دهد. در زیر به توضیح مختصری از وضعیت اقتصادی، بازار سهام و شاخص های فنی یوان چین می پردازیم.
تا زمانی که یک ارز، یوان را در برابر سایر ارزها پایین نگه دارد، مصرف‌کنندگانی که از ارزهای خارجی استفاده می‌کنند، می‌توانند مقدار بیشتری از صادرات چین را نسبت به زمانی که یوان گران‌تر بود، خریداری کنند. به طور خاص، اگر بانک خلق چین، یوان را در برابر دلار آمریکا ضعیف نگه دارد، مصرف‌کنندگانی که از دلار آمریکا استفاده می‌کنند، می‌توانند کالاهای بیشتری را برای صادرات از چین خریداری کنند.
صادرات محرک اصلی هر اقتصادی است زیرا نشان دهنده جریان پول در یک کشور است. برای پایین نگه داشتن مصنوعی یوان و حفظ فعالیت های صادراتی قوی، بانک خلق چین ارز خارجی می خرد. در 10 سال از 2004 تا 2014، ذخایر ارزی (منهای طلا) توسط بانک مرکزی چین از حدود 615 میلیارد دلار به 3.9 تریلیون دلار افزایش یافت. پس از سال 2014، سطوح شروع به کاهش کرد و به 3.13 تریلیون دلار در سال 2022 کاهش یافت.
بهترین پشتوانه قابل اعتماد و اثبات شده شاخص در 7 سال اخیر محدوده 2660 واحدی است که احتمال از دست رفتن آن کم است. با عبور از مقاومت دینامیکی 3200 واحدی، ممکن است شاخص تا اهداف 3740 و 5220 واحدی صعود کند. اگر بخواهیم به طور کلی نظری روشن و ساده داشته باشیم، می توان گفت که به نظر می رسد شاخص بورس چین اصلاحی داشته باشد. حدود 10 درصد و سپس با افزایش بیش از 50 درصد.
دستکاری ارز به چین کمک کرده تا رشد کند زیرا اقتصاد این کشور بارها و بارها نرخ های رشد قوی در محدوده 10 درصد را از سال 1995 تا 2010 تجربه کرده است. با این حال، از سال 2010، نرخ رشد چین رو به کاهش بوده است و حدود 7 درصد در نوسان بوده و از زمانی که همه گیری به 3 درصد رسیده است.
درصد در سال 2022 (آخرین داده ها). دلایل کاهش سرعت بسیار زیاد است، از جمله پیری جمعیت، مشکلات ساختاری و سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد دولت.
از سال 2014 تا 2020، چین از نظر اقتصادی قدرتمندتر از سایر کشورها شد، زمانی که نرخ تورم پایین، نیروی کار ارزان، صادرات عظیم و اقدامات درست در این کشور باعث پیشرفت اقتصادی شد. اما در اوج امید و اطمینان، با شروع موج کرونا و به هم ریختن اوضاع اقتصادی چین، نقطه عطف و رکودی به وجود آمد، اما پس از یک سال و نیم، چین به قدرت بازگشت و اکنون تنها مشکل ایجاد محدودیت های تکنولوژیکی توسط دولت است، در غیر این صورت یکی از با ارزش ترین کشورها از نظر ذخایر دلار، طلا و صادرات است. بانک مرکزی چین اکنون حدود 2257 تن طلا در خزانه خود نگهداری می کند و با این حجم از انباشته های متوالی قصد دارد از ارزش پول خود در برابر تورم به ویژه دلار آمریکا حمایت کند.
شاخص فنی بورس اوراق بهادار چین
در سال 2019، شاخص بورس شانگهای چین به 3740 واحد رسید که با افزایش 52 درصدی از محدوده 2450 واحدی به 3740 واحد رسید. در محدوده 3078 واحد قرار دارد. بهترین پشتوانه قابل اعتماد و اثبات شده شاخص در 7 سال اخیر محدوده 2660 واحدی است که احتمال از دست رفتن آن کم است. با عبور از مقاومت دینامیکی 3200 واحدی، ممکن است شاخص تا اهداف 3740 و 5220 واحدی صعود کند. اگر بخواهیم به طور کلی نظری روشن و ساده داشته باشیم، می توان گفت که به نظر می رسد شاخص بورس چین اصلاحی داشته باشد. حدود 10 درصد و سپس با افزایش بیش از 50 درصدی.
شاخص قیمت یوان-دلار از سال 2013 وارد روند نزولی شده است که نشان می دهد قدرت پولی چین در برابر دلار آمریکا در حال ضعیف شدن است و این شاخص نسبت به سال گذشته 17 درصد کاهش یافته است. در حال حاضر هر 7.2 یوان یک دلار آمریکا است که پیش بینی می شود روند کاهشی خود را ادامه دهد و به محدوده قوی 0.133 برسد. با حفظ حمایت مذکور می توان انتظار افزایش شاخص را داشت که منجر به افزایش ارزش پول چین در برابر دلار آمریکا و سایر ارزهای فیات می شود.