تاریخچه سیب
مرکز تنوع سرده مالوس در ترکیه شرقی است.
شاید درخت سیب قدیمی‌ترین درخت کاشته شده باشد، و میوه‌هایش از طریق گزینش در طول هزاران سال اصلاح شده‌اند.
یافتن سیب‌های کوچک در قزاقستان، در سال 328 قبل از میلاد را، به اسکندر نسبت داده‌اند.
سیب‌هایی که او به مقدونیه بازآورد ممکن است جد ساقه‌های زیرزمینی کوتاه باشند.
سیب‌های زمستانی، که در اواخر پاییز چیده شده و در درجه حرارت بالای انجماد ذخیره می‌شوند، هزاران سال غذای مهمی در آسیا و اروپا بوده‌اند.
سیب، در سده هفدهم توسط مهاجران به آمریکای شمالی آورده شد.
و نخستین باغ میوه? قاره آمریکای شمالی در بوستون توسط کشیش ویلیام بلکستون در سال 1625 کاشته شد. تنها سیب بومی آمریکای شمالی سیب کرب است که زمانی سیب روستایی نامیده می‌شد. سیب‌های مختلف که به شکل دانه از اروپا آورده شده بودند هم در مسیرهای حرکت تاجران بومی آمریکایی کاشته می‌شدند، و هم در مزارع استعماری گسترش یافتند. در سال 1845، کاتالوگی از یک محل نگهداری سیب‌ها در آمریکا، 350 نوع متفاوت از «بهترین سیب‌ها» را تبلیغ می‌کرد؛
چنین چیزی ازدیاد انواع جدید را در اوایل سده نوزدهم در آمریکای شمالی نشان می‌دهد. در سده بیستم پروژه‌های آبیاری در واشنگتن شرقی شروع شد و موجب شد صنعت چند میلیارد دلاری میوه گسترش یابد و محصول اصلی این صنعت سیب بود.
تا سده بیستم، کشاورزان سیب‌هایشان را در طول زمستان برای استفاده? خودشان یا فروش، در زیرزمین‌های ضد سرما ذخیره می‌کردند. توانایی حمل و نقل پیشرفته سیب‌های تازه، به وسیله? قطار و از طریق جاده، جایگزین نیاز به ذخیره‌سازی شد.
در سده بیست ویکم، ذخیره‌سازی درازمدت محبوبیت یافت، چرا که از امکانات محیط کنترل‌شده برای تازه نگه داشتن سیب در طول سال استفاده می‌شد. مکان‌های با محیط کنترل‌شده، از رطوبت بالا، اکسیژن کم، و سطح کنترل‌شده? دی‌اکسید کربن برای حفظ تازگی میوه بهره می‌گیرند.